نقش استارت‎تاپ ها در اشتغال دانش‎آموختگان دانشگاهي

استارتاپ ها شرکت‌های کوچکی هستند که معمولا بر اساس ایده و خلاقیت یک نفر یا مجموعه‌ای از افراد شکل‌گرفته‌اند؛ این شرکت‌ها، در تلاش هستند که با استفاده از ایده جدید و خلاقیتی که در ارائه محصول یا خدمت از خود نشان می‌دهند، اشتغال‌زایی و درآمدزایی  کنند.استارتاپ ها از زمان ظهور برای بهره‌گیری از ارزش بازار ایجاد شده توسط اینترنت به وجود آمدند و تلاش کردند تا با مطرح کردن ایده‌های نو، محصولات و خدمات جدید و جذابی ارائه کنند که بتوانند مشتریان را به خود جذب کنند.

در پژوهشي از سوی موسسه‌ای به نام گاست، از بین  شتاب‌دهنده در دنیا،حدود 11 هزار و 700 استارت تاپ شکل گرفته که حدود 209 میلیون دلار میزان سرمایه‌گذاری، فقط در حوزه شتاب‏دهی توسط این شتاب‌دهنده‌ها سرمایه‌گذاری شده است، که در این میان سهم کل خاورمیانه از آن 11 هزار استارت تاپ، 172/1 استارت تاپ است و متاسفانه درصد بسیار اندک آن متعلق به کشور ایران است.

هنگامی‌که افراد تشکیل تیم مستقر در شرکت‌های شتاب‌دهنده در جامعه کارآفرینی می‌کنند. شتاب‌دهنده‌ها معمولاً یک سرمایه اولیه نقدی را به این افراد می‌دهند تا فعالیت خود را شروع کنند. اين در حالي است كه در كشور ما كمترين توجهي به اين مساله نمی‌شود و بانک‌ها با شرايط بسيار سخت اقدام به پرداخت وام می‌کنند يا در شرايطي وثیقه‌های درخواستي چنان سنگين است كه از عهده چند تا دانش‌آموخته صاحب ايده و فكر خارج است.

نكته دوم نحوه شکل‌گیری شرکت‌های استارت تاپ است. سؤال اينجاست: چگونه یک شرکت استارت تاپی شکل می‌گیرد تا در كشور کارآفرینی و اشتغال رخ دهد؟

بر اين اساس لازم است دانش‌آموختگان علاقه‌مند به مقوله‌های کارآفرینی و اشتغال در كشور به هم متصل شوند تا بتوانند منجر به نوآوری و شکل‌دهی این شرکت‌ها باشد. تمام این مراحل در هر قدم خود نياز به راهنمايي مسئولين دانشگاهي را دارد. اما چقدر مسئولين در اين مرحله موفق بودند قضاوت با افراد است. اينكه فقط با طراحي يك  وب‌سایت و ثبت‌نام دانش‌آموختگان در آن منجر به حل مشكل بيكاري شود، جاي تامل است.

دانشگاه‌ها به‌عنوان شتاب‌دهنده‌های کارآفرینی لازم است به این تیم‌های نوپا کمک كنند تا اين تیم‌ها با همكاري مسئولين دانشگاهي بتوانند با برداشتن موانع در ورود به محیط کسب‌وکار و بازار جهت اشتغال دانش‌آموختگان جامه عمل بپوشانند.